Waar gaat het heen met de zorg?
Zelf betalen bij keuzevrijheid nieuwe norm?

Zorg is weer helemaal terug op de politieke agenda. Coalitiepartijen VVD en PvdA en de drie 'bevriende' oppositiepartijen D66, SGP en Christen Unie, waren het eerder al eens over de bezuinigingsplannen. De uitvoering blijkt weerbarstiger. Met name langdurige zorg voor ouderen en gehandicapten is een gevoelig punt. Daarnaast speelt de vraag in hoeverre je als 'patiënt' zelf mag kiezen waar je zorg krijgt.
De plannen van het kabinet zijn dus globaal te splitsen in twee
delen, te weten:
1. Vrije zorgkeus
Op dit moment kent het Nederlandse zorgstelstel twee soorten
zorgverzekeringen: de naturapolis en de restitutiepolis. Bij de
duurdere restitutiepolis heb je keuzevrijheid. Je verzekeraar
vergoedt de zorg van elk ziekenhuis en specialist. Bij de
naturapolis ligt dit anders.
Heb je een naturapolis, dan vergoedt je verzekeraar alleen zorg
van zorgverleners waar zij een contract mee hebben. Ga je voor een
behandeling naar een ziekenhuis dat geen contract heeft met jouw
verzekeraar, dan betaal je soms een deel zelf. In de meeste
gevallen wordt echter ook dan nog steeds 80 tot 100% van de
behandeling vergoed.
Enkel gecontracteerde zorg nog vergoed
Als het aan minister Schippers ligt, vergoeden verzekeraars straks
alleen nog behandelingen bij ziekenhuizen en specialisten waarmee
zij een contract gesloten hebben. Ga jij naar een andere
zorgverlener, dan moet je zelf de volledige rekening betalen.
Huisarts uitgezonderd
De regeling gaat overigens niet gelden voor de huisarts. De
Christen Unie en SGP eisten dat je voor een bezoek aan de huisarts
niet afhankelijk moet zijn van de contracten die jouw
zorgverzekeraar gesloten heeft. Daarnaast wordt er door deze twee
partijen ook gehamerd op vrije zorgkeuze bij behandelingen waarbij
contact en begrip tussen patiënt en zorgverlener van belang is,
zoals bij geestelijke gezondheidszorg.
Verdwijnt de restitutiepolis?
Ondanks de plannen zal de restitutiepolis niet snel verdwijnen.
Diverse politici pleitten na het overleg voor keuzevrijheid. Maar
hier hangt wel een prijskaartje aan. Wil jij een verzekeraar met
volledige keuzevrijheid, dan moet die verzekeraar contracten met
elke zorgverlener hebben. Dat pakt duur uit en resulteert in hogere
kosten voor jou als verzekerde.
Totale zorgkosten sinds jaren 70 *
Bron: CBS / * de zorgkosten zijn weergegeven als percentage
van de totale uitgaven aan producten en diensten in
Nederland.
2. Langdurige zorg aangepakt
De langdurige zorg voor ouderen en gehandicapten gaat op de schop.
Één van de doelen is zorgbehoevenden langer thuis te laten wonen.
Dit bespaart kosten voor een opname in een zorginstantie. Dit stuit
op verzet van zowel patiëntenorganisaties als politieke partijen
als het CDA en SP. Langer thuiswonen is mogelijk met goede
thuiszorg. Ook dit is echter een branche die onder druk staat en
waar de bezuinigingen zich opstapelen.
Gemeenten meer verantwoordelijkheid
In plaats van een meer centraal beleid, dienen gemeenten meer
zorgtaken op zich te nemen. Zij krijgen, samen met verzekeraars,
meer verantwoordelijkheid voor het verstrekken van zorg thuis en op
een eventuele dagopvang.
2015 richtpunt nieuwe plannen
Het overhevelen van zorgtaken naar gemeenten en verzekeraars staat
gepland voor januari 2015. Veel te vroeg vinden critici. Met name
gemeenten zijn niet ingericht om zich op die manier met zorg bezig
te houden. Ook is niet duidelijk hoe de gemeentes omgaan met het
budget. Wat als de ene gemeente het budget anders wil besteden dan
de andere? Dan hangt het van jouw gemeente af welke zorg je
krijgt.
De overheid zet grof geschut in om de zorg te hervormen.
De vraag is in hoeverre dit ten koste gaat van zowel de kwaliteit,
beschikbaarheid als de keuzevrijheid binnen de zorg. Minister
Schippers ziet weinig beren op de weg. Maar die bekijkt het vooral
met haar bezuinigingspet op. Vooralsnog is het afwachten of de
plannen daadwerkelijk doorgezet worden.