Het is een behoorlijke patstelling rond Obamacare. Deze deels al doorgevoerde wet op gebied van zorg stuit op fel verzet vanuit republikeinse hoek. Die willen niet dat Amerikanen de vrijheid hebben om zelf een verzekeraar te kiezen. Ook zijn ze tegen het verplicht stellen van de zorgverzekering en schaffen ze de belasting die Obamacare moet financieren bij voorkeur af. Obama zet op zijn beurt de hakken in het zand en is niet bereid om de wet uit te stellen of aan  te passen. Het gevolg: geen overeenstemming rond de begroting waardoor de overheid op slot gaat en niet-essentiële overheidsinstellingen de deuren moeten sluiten.

Wat is er dicht?
Niet alle Amerikaanse overheidsinstanties zijn gesloten. Een uitzondering wordt gemaakt voor bijvoorbeeld politie, het leger en andere instanties die noodzakelijk zijn voor openbare orde en veiligheid. Ook in ziekenhuizen en bij uitkeringsinstanties kunnen Amerikanen nog gewoon terecht. Alle musea, sommige stadsparken en andere door de overheid gereguleerde locaties zijn wel dicht. Ook ontvangen talloze organisaties, waaronder bijvoorbeeld de NASA, tijdelijk geen overheidsgeld meer. In totaal gaat het om 800.000 ambtenaren die met verplicht onbetaald verlof zijn, en dus geen salaris meer ontvangen.

Is het een probleem?
Het sluiten van de instellingen zelf levert geen acuut probleem op, al is het voor de organisaties die het betreft geen pretje. Wanneer de situatie langer duurt, wordt de hele groei van de Amerikaanse economie aangetast. Niet alleen omdat de overheid tijdelijk de bestedingen stopzet en bedrijven hierdoor schade oplopen. Denk bijvoorbeeld ook aan vergunningen die niet worden gegeven doordat de betreffende ambtenaar tijdelijk thuis op de bank zit. Het is niet de eerste keer dat een 'overheidsstop' wordt geforceerd om politieke onenigheid te beslechten. Onder Bill Clinton gebeurde dit voor het laatste en duurde het 21 dagen. De belangrijkste vraag is of er nu een snelle oplossing in zicht is. Twijfelachtig, aangezien beide partijen halsstarrig vasthouden aan hun standpunt. Tegelijkertijd blijft het politiek en kan de mening opeens omslaan als een van de kampen daar voordeel uit kan halen.

Wat merken wij ervan? 
Los van eventuele vakantieproblemen rond onder andere het aanvragen van een visum hebben wij er weinig last van. Pas wanneer het meer dan een paar dagen zo blijft, zal dat veranderen. Bijvoorbeeld wanneer beleggers nerveus worden, aandelen verkopen en daardoor de beurs daalt. Beleggers houden namelijk niet van instabiliteit en aangezien veel Amerikaanse bedrijven óók hier zaken doen, is het ook voor Nederlandse ondernemingen van belang.

Dit is overigens niet het enige probleem dat de Amerikaanse overheid heeft. Binnenkort laait ongetwijfeld de discussie rond de overheidsschulden weer op. Wanneer daar geen akkoord over wordt gesloten, moet de overheid automatisch een rits aan bezuinigingen doorvoeren. Iets waar beleggers nog meer van schrikken.

Het is als Nederlander nauwelijks voor te stellen dat het hebben van een zorgverzekering, met de bijbehorende basiszorg, niet via de overheid geregeld is. Laat staan dat vrije keus voor een zorgverzekeraar reden is voor grote politieke onenigheid. In dat licht is ons solidariteitssysteem wellicht zo slecht nog niet.