In de jaren tachtig was er ook een woningnood. Waar ging de woningnood toen over? De crisis had voornamelijk te maken met een groot oplopend tekort aan betaalbare huurwoningen. De frustraties daarover liepen op omdat tegelijkertijd veel panden in Nederlandse binnensteden leegstonden. Dat als gevolg van speculanten die geen intentie hadden om het te verhuren, maar slechts geïnteresseerd waren in het doorverkopen. Het leidde tot een bloeiende krakersbeweging.

Het verschil tussen 1980 en 2013
Zijn er parallellen te trekken met de huidige problemen op de woningmarkt? Ja, die zijn er zeker. Hoewel de verschillen op het oog groter lijken: niet huurwoningen maar koophuizen vervullen momenteel de hoofdrol en kraken is bij wet verboden. De meest besproken slachtoffers van deze woningcrisis hebben wél een huis, maar zitten er gevangen. Onverkoopbaar, of alleen met uitzicht op een zeer moeilijk te financieren restschuld. Waar zijn dan wel de overeenkomsten? Bij de studenten en de starters. De woningnood is voor hen even sterk voelbaar als voor de demonstranten van 1980.

Woningcorporaties verkeren in zwaar weer. Er komen amper nieuwe studentenwoningen bij, terwijl het aantal studenten jaarlijks toeneemt. Starters hebben na hun studie te weinig financiële zekerheid voor een toereikende woningfinanciering. En dat terwijl hun inkomen weer te hoog is voor sociale woningbouw, of het salaris bereikt dat niveau tegen de tijd dat ze hoog genoeg op de wachtlijst staan. Er blijft één optie over: de vrije sector.

Huisjesmelkers slaan hun slag
In de vrije huursector worden eisen gesteld aan het inkomen, die vaak nog zwaarder zijn dan de criteria voor een hypotheek. Voor alleenstaanden is dat niet op te brengen, zij zijn genoodzaakt zich tot louche huisjesmelkers te wenden die woekerprijzen vragen voor kleine, matig onderhouden studio's. De huurcommissie wordt kaltgestellt door een groot deel van de huur te vermommen als servicekosten, of doorlopende bemiddelingskosten. Huurtoeslag ondersteunt niet in levensonderhoud, maar stuwt slechts de huren tot recordhoogte. Huisvesting is het grootste probleem van de hoogopgeleide starter.

In 1980 grepen jongeren Beatrix' aantreden aan om te protesteren tegen de woningnood. Als Willem-Alexander 30 april ingehuldigd wordt, zal dat anders zijn. In vergelijking met 33 jaar geleden heeft de politiek het probleem van de woningmarkt al onderkend. VVD'er Stef Blok heeft er een hagelnieuwe ministerspost voor gekregen: Wonen en Rijksdienst. Maar zijn focus ligt bij de koopmarkt en niet bij de studenten en starters die willen huren. Voor hen gaat 'geen woning, geen kroning' nog steeds op. Kleine kans echter dat zij het feestgedruis zullen verstoren.