Blijft de hypotheekrenteaftrek bestaan?
Bijna alle linkse partijen zijn het er over eens: de manier waarop wij in Nederland omgaan met het subsidiëren van koopwoningen middels de hypotheekrenteaftrek moet worden herzien. Onder andere in Denemarken werkt de hypotheekverstrekking op een betere manier, zie ook het eerdere artikel hierover.

Het grote probleem is alleen dat alleen al het praten over herziening, de aspirant-woningkoper angstig maakt. Deze stelt de aankoop van de woning uit totdat 'alles zeker is'. Op dit moment ligt het aantal verkopen van woningen op een ongekend laag peil terwijl een starter juist nu veel lagere rentelasten heeft dan een paar jaar geleden.

Herziening van de wijze waarop de hypotheekrenteaftrek op dit moment in Nederland geregeld is, is zeker geen slecht idee. De vraag is alleen of het verstandig is om dat nú te doen. De woningmarkt heeft een impuls nodig. Geen verdere versobering.

Je geeft je mening hierover bij stelling 19.

Wat betaal je aan huur?
Huren is heel duidelijk een wet van vraag en aanbod. Zoals gezegd ligt het aantal verkopen laag. Starters kopen niet of maar heel af en toe. Het alternatief voor kopen is huren. De huurprijzen schieten als gevolg hiervan de lucht in. Maar de ene huurwoning is de andere niet. Bij huren tot € 660,- geldt een puntensysteem waaraan bij verhuur moet worden voldaan en op basis waarvan de 'reële huurprijs' kan worden vastgesteld. Bij woningen met een hogere huur geldt dit systeem niet en is de huur al vrijgegeven.

Stelling 20, of verhuurders zelf de huur van de woning mogen bepalen, geldt dus alleen voor de 'goedkopere huurwoningen. De economische gedachte hierbij is: is er genoeg aanbod, dan blijven woninghuren vanzelf laag. Echter, er bestaat ook angst voor woekerhuren en het feit dat mensen geen enkele woning meer kunnen betrekken. Stelling 20 gaat hierover.

Meer concurrentie tussen zorginstellingen: goed of niet?
Jaarlijks is hij te zien bij onder andere Elsevier en het AD: een overzicht van "De beste ziekenhuis van Nederland". Ieder ziekenhuis wil natuurlijk de beste zijn en dus is er concurrentie. Maar is dat nou goed, die concurrentie tussen ziekenhuizen en hoe zit het met de marktwerking in de zorg?

Dit is misschien wel de meest complexe vraag die de Stemwijzer bevat. Allereerst de vraag: wat is die marktwerking precies. Het is de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gelukt om dit op een relatief eenvoudige manier uit te leggen. Samengevat: concurrentie zorgt voor een lagere prijs en een betere kwaliteit. Of de marktwerking het gewenste resultaat heeft, is eigenlijk nog niet te zeggen. Direct na introductie stegen de kosten enorm. Afgelopen jaren stegen ze veel minder. Met het gebrek aan reëel inzicht of de maatregel wel of niet werkt, is het discutabel of het ad-hoc afkappen ervan nou echt de beste oplossing is.

Maar niets is onmogelijk, zo bleek niet lang geleden bij de vrijgegeven tandartstarieven. De vrijheid van tandartsen om zelf hun tarieven te bepalen werd inderdaad ad-hoc teruggedraaid. De maatregel werkte niet. Raar? Nee! Er is in Nederland namelijk een tekort aan tandartsen. De tandartsen hoeven dus niet hun best te doen om patiënten te werven. De patiënt komt toch wel, zelfs als de tandarts de tarieven wat verhoogt. En zo geschiedde: de tandartsen verhoogden hun tarieven.

De Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen zegt: "Laat de ziekenhuizen het akkoord voor 2012 tot 2015 eerst uitvoeren en kijk dan verder". Artsen zelf draaien de marktwerking liever terug, zo bleek uit onderzoek van magazine Medisch Contact.

Je kunt in stelling 24 aangeven of je het met de ziekenhuizen of metd e artsen eens bent.

Betaal mee aan de huisarts
Het eigen risico is het bedrag dat je zelf moet betalen voor een zorgbehandeling. In 2012 is dit bedrag € 220. In 2013 stijgt het naar € 350. Heb je het gehele bedrag aan eigen risico betaald, dan vergoedt de verzekeraar de rest. De huisarts vormde altijd een uitzondering op deze regel. Het idee daarbij was oorspronkelijk dat je als Nederlander altijd recht moest hebben om zonder extra kosten de mening van een vakkundig medisch persoon te kunnen krijgen.

Inmiddels wordt duidelijk dat sommige mensen buitensporig vaak de huisarts om raad en advies vragen. Wij met z'n allen in Nederland betalen hier geld voor via de zorgverzekeringspremie. Door de huisarts geheel of gedeeltelijk onder het eigen risico te laten vallen, stappen mensen pas op de huisarts af als ze écht denken dat er wat mis is. Hierdoor wordt de zorg voor iedereen goedkoper.

Het nadeel is uiteraard dat ook jij,  terwijl je wellicht nooit bij de huisarts komt, een gedeelte zelf moet betalen voor een consult. Of je het daarmee eens bent, kun je aangeven in stelling 25.

Nederland moet bezuinigen. En, zoals het spreekwoord zegt: "Het moet uit de lengte of uit de breedte komen". Alle politieke partijen zijn het er over eens dat we er noodgedwongen op achteruit moeten gaan met z'n allen. Wie er het meest achteruit gaat, in welk tempo we achteruit gaan en waarop we precies achteruit gaan, daarover verschillen de partijen. Deze driedelige handleiding geeft enige noodzakelijke kennis en argumenten om op een verantwoorde wijze tot een beslissing te komen. 

Na 12 september 2012 komt de redactie terug op de verkiezingen met een inschatting van de invloed die verkiezingen zullen hebben op je portemonnee.