Nederlander bij rampen vogelvrij
Bommen en aardbevingen gedekt in catastrofeverzekering
Je wist het misschien niet, maar als het op rampen aankomt, zijn Nederlanders vogelvrij. Onze persoonlijke schade bij een dijkdoorbraak, aardbeving of terroristische aanslag is namelijk niet verzekerd via de gewone woonhuisverzekering. Alleen de overheid beschikt over een potje die burgers een tegemoetkoming kan geven in hun schade veroorzaakt door een ramp. Let wel, een tegemoetkoming. Dus geen volledige schadeloosstelling. Een nieuwe verzekeraar, de Neerlandse, springt in dat gat en biedt bezorgde mensen een catastrofeverzekering aan. Doen, of niet?
Het risico van schade door overstroming is voor verzekeraars te groot om standaard in de dekking op te nemen. Mocht Rotterdam door een ramp onder water komen te staan, dan loopt de schade in de tientallen miljarden euros. Noch de verzekeraars, noch de overheid zou die schade in zijn geheel kunnen dragen. Hoewel er wel in de politiek over gesproken is om dergelijke schade verplicht op te nemen in de woonhuisverzekeringen, is dat er nooit van gekomen. Het zou de premie onnodig veel duurder maken voor een te klein risico.
Noordwijkerhout
Oorspronkelijk kom ik uit Noordwijkerhout. Een plaatsje achter de duinen in het noorden van Zuid-Holland. Wanneer ik de gegevens invoer van mijn ouderlijk huis, geeft de Neerlandse aan dat er een kans op overstromingen is, maar dat die veel kleiner is dan gemiddeld. De kans op een aardbeving, ontploffende bom uit de Tweede Wereldoorlog of terroristische aanslag acht de Neerlandse stuk voor stuk minimaal. Toch zou het maandelijks 20 euro kosten als een Noordwijkerhouter zich tegen catastrofes van dien aard zou willen verzekeren. Mocht die ramp toch voorkomen, dan bedraagt de maximale uitkering 75.000 euro.
Afferden
De verhouding tussen de premie en de maximale uitkering is niet royaal. Zeker wanneer je het afzet tegen het risico van een ramp, dat de Neerlandse voor Noordwijkerhout incalculeert als nihil. Mijn partner groeide echter op in het Noord-Limburgse Afferden. Een plaats met ongeveer 1.700 inwoners. Pal achter het dorp stroomt de Maas, een rivier die in het recente verleden nog overstromingen heeft gekend. Tijdens het hoogwater van 1995 lagen er bij het huis van mijn partner uit voorzorg stapels zandzakken voor de deur. Inmiddels hebben de maatregelen uit het Maasverdrag er voor gezorgd dat zulke hoge waterstanden niet meer zijn voorgekomen. Maar een extra zekerheid zou misschien niet onverstandig zijn.
De Neerlandse concludeert voor Afferdenaren echter het volgende: "Uw woning bevindt zich in overstroombaar gebied, maar wordt niet of onvoldoende beschermd door dijken. Op dit moment is het daarom niet mogelijk uw woning te verzekeren." Helaas. Het is dus alleen mogelijk om schade door overstroming te verzekeren als de Neerlandse bijna zeker weet dat het niet gaat gebeuren.
Zeedijken zijn in Nederland ontworpen om een waterstand te weerstaan die maximaal eens per 10.000 jaar kan voorkomen. Rivierdijken moeten over het algemeen waterstanden aankunnen die eens per 1.250 jaar voorkomen. Om jaarlijks een bedrag van ongeveer 250 euro te betalen voor een gebeurtenis die slechts eens per 1.250 jaar voorkomt, is wat overdreven. Zeker wanneer je bedenkt dat de vergoeding net als het potje van de overheid bij uitbetaling slechts een tegemoetkoming zal blijken.
