Uit ramingen van het Verbond van Verzekeraars blijkt dat het niet storm loopt met verzekerden die actie ondernemen. Errol Keyner, bestuurslid van de stichting Verliespolis, bevestigt dit. Keyner is tevens directeur van de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) en geeft aan dat mensen om verschillende redenen weinig initiatief tonen. Zo zijn ze bang voor tegenvallende resultaten wanneer ze zich in hun verzekering gaan verdiepen. Daarnaast heerst een algemene desinteresse in financiële zaken.

Waarom wel actie ondernemen?
Het probleem met de verzekeringspolissen is met name de opbouw van de kosten, voor onder andere het opbouwen van het vermogen. Deze kostenpost staat vast, terwijl dit niet geldt voor de inkomsten. Bijvoorbeeld, bij het beheer van 1000 euro wordt er 50 euro aan jaarlijkse kosten gerekend, wat neerkomt op vijf procent van de inleg. Wanneer de verzekeraar met deze inleg goede beleggingswinst maakt, is er geen vuiltje aan de lucht. Echter, in de afgelopen jaren was dit niet het geval. De kosten bleven hoog, bijvoorbeeld de eerder genoemde 50 euro, terwijl van de inleg nog maar 300 euro overbleef. De kosten (50 euro) bedragen in dat geval opeens ruim 16 procent van de oorspronkelijke inleg.

Het voorbeeld is een globale weergave van de pijnpunten, maar maakt duidelijk dat de verhouding kosten en opbrengsten steeds verder scheef groeit. Hierdoor ben je met een 'woekerpolis' slecht af. Na verloop van tijd wordt er immers steeds minder van de inleg daadwerkelijk gebruikt om te sparen of beleggen. Op langere termijn kan dit bij de opbouw van pensioen of hypotheek letterlijk tienduizenden euro's verschillen met andere polissen.

Kosten niet helder 
De kosten die de verzekeraar rekent, zijn vaak verdeeld in verschillende onderdelen. Bijvoorbeeld voor het daadwerkelijke beleggen, algemene administratiekosten en beheerskosten. De vaak toch al lastige materie wordt daardoor nog moeilijker te doorgronden. Niet voor niets kwamen de bezwaren bij dergelijke producten pas laat aan het licht, het woord woekerpolis staat immers niet op de verzekeringspapieren. Ook toezichthouders op de financiële markt trokken mede hierdoor niet vroegtijdig aan de bel. 

Wat zijn de oplossingen?
Wanneer eenmaal is geconstateerd dat er sprake is van een polis met een onaantrekkelijke kostenstructuur, heb je als verzekerde verschillende opties. Het afkopen, waarbij de opbouw wordt beëindigd en de inleg vrijkomt, is er één van. Evenals het in stand houden van de verzekering met daarbij de overstap naar beleggings- of spaarproduct met een meer aantrekkelijk kostenplaatje. Keyner stelt dat het van belang is om daarbij een goede tussenpersoon in te schakelen, vanwege de complexiteit bij zoektocht naar de beste oplossing. 

De matige interesse in de woekerpolis is begrijpelijk. Het is inmiddels een vrij uitgekauwd onderwerp dat zich niet bepaald leent voor een zonnige namiddag in augustus. Desalniettemin betaalt de aandacht hiervoor zich al snel terug. Wie gespecialiseerde hulp bij de check van de eigen polis wil hebben, kan dit via het onderstaande formulier aangeven.