De hoofdschuldige van de malaise is de lage marktrente. De verwachte opbrengst uit investeringen is door die lage rente zo krap geworden dat de fondsen hun verplichtingen niet meer kunnen waarmaken. De totale toekomstige verplichtingen worden weergegeven in de dekkingsgraad. Bij 100 procent kan het fonds alles waarmaken. De overheid verlangt minimaal 105 procent van de fondsen voor de zekerheid. Vele fondsen zijn echter al enige tijd op een niveau ruim onder de 100 procent aanbeland.

Positivisme omgeslagen
Toezichthouder DNB verlangt daarom actie van de fondsen. Ze heeft de pensioenfondsen ruimte gegeven om orde op zaken te stellen. In die tijd hoeven ze hun deelnemers nog niet te belasten maar mogen ze zelf oplossingen zoeken. Die adempauze duurt tot eind 2012. Als de zaken dan niet op orde zijn, moeten er drastischer worden ingegrepen: afstempelen en premieverhogingen. Vandaag presenteerden ambtenarenpensioenfonds ABP, Zorg en Welzijn en de metaalfondsen PME en PMT de resultaten van hun inspanningen. Tot grote teleurstelling van iedereen is de dekkingsgraad echter niet gestegen, maar enkel verder gedaald. Het positivisme van twee weken geleden is omgeslagen in treurnis.

Missie niet geslaagd
Begin juli maakte minister Henk Kamp van Sociale Zaken bekend dat de pensioenfondsen het wat gemakkelijker kregen. De vlag kon uit. Voor rendementen op de zeer lange termijn (30 jaar) mochten pensioenfondsen uitgaan van 4,2 procent rente in plaats van de marginale dagrente. Voor de instellingen zou dat beteken dat ze enkele procentpunten konden optellen bij de dekkingsgraad. Maar de voorstellen van minister Kamp zijn nog geen praktijk. De voorspelling 'geen korting' was bovendien gebaseerd op de laatst bekende dekkingsgraad. Inmiddels zouden enkele procentpunten stijging voor ABP (90%) Zorg en Welzijn (92%) en PMT (85%) nog steeds niet zorgen voor een percentage boven de 100 procent.

Vreemd genoeg is met het behaalde rendement van de fondsen weinig mis. ABP behaalde in het eerste halfjaar een rendement van 6 procent. Het wringt dus duidelijk bij de voorspelde opbrengst van investeringen.

Volgens de fondsdirecteuren wordt de pijn van korting verdeeld over de werkenden en de gepensioneerden. Korting van uitkering tegenover een hogere premie. Op een weegschaaltje afwegen of dat een gelijke verdeling van de pijn is, is onmogelijk. Toch lijkt het er op dat degenen die een uitkering krijgen of binnenkort verwachten harder worden geraakt. Zij krijgen te maken met een concreet lager inkomen zonder de mogelijkheid dat te compenseren. De werkenden hebben nog de mogelijkheid hun inkomen te verhogen, zelf een pensioengat te voorkomen en hebben een grote kans dat ze de wederopstanding van de pensioenfondsen meemaken. Ergo, verhoogde uitkering en indexatie. Meer informatie over het voorkomen van een pensioentekort kan worden verkregen via het onderstaande formulier.