De ChristenUnie redeneert vanuit het idee dat het niet meer rendabel is, of misschien niet meer van deze tijd, om enerzijds te beschikken over een spaarpot (het pensioenfonds) en anderzijds met schuld belast te zijn (de hypotheek). Daarom wil de partij dat het werknemersdeel van de pensioenpremie op verzoek van de werknemer ingezet kan worden voor aflossing. "Een deel vermogen van de pensioenperiode wordt overgeheveld naar de zwaardere gezinsperiode". Het werkgeversdeel van de inleg blijft met het plan nog wel gewoon in de kas van het pensioenfonds vloeien.

Lager pensioen
Het meest voor de hand liggende gevolg is een snel lager wordende hypotheeksom, maar ook een lager pensioen. Minder ingelegde premie betekent automatisch een lagere uitkering. De CU denkt - let op, nog niet door de Rekenkamer doorgerekend - dat de gevolgen van een lagere pensioenuitkering opgeheven worden door de voordelen van lagere woonlasten. Een hypotheekvrij huis is minder duur dan een huis waar nog rente en aflossing voor verschuldigd is. Bovendien kan men het eventueel ontstane pensioengat sneller opvullen, wanneer de hypotheek, eerder dan verwacht, is afgelost.

Fiscaal voordeel groot
Behalve snellere aflossing en lagere risico's is er nog een ander groot voordeel aan het plan van de ChristenUnie: een fiscaal voordeel. Ook pensioenpremie is namelijk aftrekbaar voor de belasting. Waar je normaliter aflost met inkomen waar al belasting over is betaald, kun je dat in het CU-plan doen met geld dat ook aftrekbaar is.  Je hebt voor dit deel dus zowel aftrek over de hypotheekrente als aftrek over de aflossing. Er zijn uiteraard risico's aan het plan. Het gaat uit van eigen verantwoordelijkheid. Als de woning eenmaal is afgelost, is het verstandig om het door deze constructie opgelopen pensioentekort aan te vullen, collectief of individueel.

Aanpassing pensioennorm?
Het plan van de ChristenUnie klinkt in aanleg zeer aantrekkelijk en verdient nader onderzoek. Complimenten aan de partij voor de vindingrijkheid. Ook op ander terrein is het CU-plan erg slim, of wellicht zelfs sluw. In principe zegt de CU met dit plan dat mensen die al een onbelast huis hebben, eigenlijk met minder pensioenuitkering kunnen volstaan. Een volledig onbelast huis tezamen met een volledig pensioen hoeft van de CU eigenlijk niet. Eigenlijk past de CU hier dus stiekem de pensioennorm aan: voor mensen met een onbelast huis behoeft minder pensioen te worden opgebouwd. Als de CU inderdaad deze richting op wil, dan betekent dit dat er aanzienlijk minder pensioen hoeft te worden opgebouwd en mensen meer kunnen besteden, hetgeen uitstekend van pas komt in een krimpende economie.

Ook voor de overheid zelf betekent een lagere norm dalende lasten. De overheid zal zelf in dat geval namelijk ook minder pensioenpremie willen afdragen voor haar ambtenaren, hetgeen minder staatsuitgaven tot gevolg heeft. Al met al komt het er op neer dat mensen met een onbelast eigen huis straks, volgens het CU-plan op minder geld van de samenleving mogen rekenen. Door pensioenpremie meteen ten gunste van het heden te boeken, worden fiscale voordelen overgeheveld naar de periode waarin gezinnen het geld hard nodig hebben ten koste van de ouderdomsperiode waarin over het algemeen de grootste vermogensoverschotten ter beschikking staan. Het plan is het overdenken waard.

Restschuld meefinancieren onhaalbaar
Slaat men het programma van de CU er verder op na dan blijkt de partij zich op de woningmarkt ook zeer irrealistisch te kunnen gedragen.  De CU-christenen willen dat de restschuld van een oude woning weer mag worden meegefinancierd in een nieuwe hypotheek. Dat lijkt natuurlijk een aardige stemmentrekker, vooral bij mensen die nu een hogere hypotheek hebben vergeleken met de waarde van hun huis, maar het getuigt niet van enige nuchterheid.

Voor het meefinancieren van de restschuld van een oude woning op een hypotheek van de nieuwe woning zullen hypotheekbanken niet-thuis geven. In principe wordt daarmee bewust een nieuw huis overgefinancierd, waardoor de banken een enorm extra risico lopen zodra de huiseigenaar zijn lasten niet kan betalen. Banken zullen zo'n extra risico niet accepteren. Niet alleen de banken zullen daarbij dwarsliggen, ook de Autoriteit Financiële Markten (AFM), die namens de overheid de banken op dat terrein juist in de gaten houdt, zal zorgwekkend het hoofd schudden. Banken en AFM zullen alleen thuis geven als de overheid zich garant zal stellen voor het overgefinancierde bedrag. De overheid zal dat echter niet doen omdat zij dan zal worden terechtgewezen door het IMF, het Internationaal Monetair Fonds. Kortom, een plan slechts voor de bühne.