Al vrij snel na de invoering van de vrije tarieven concludeerde zorgverzekeraar VGZ al dat de prijzen sky high gingen. Gemiddeld plus 10 procent. De branchevereniging van de tandartsen, de NMT, sprak dat tegen. De tarieven van 2012 zijn moeilijk met die van 2011 te vergelijken en waar dat wel kan is er slechts sprake van een correctie voor inflatie. Wie had er gelijk? De NZa stond in april nog aan de zijde van de tandartsen, maar haalde in een rapport dat vandaag uitkwam bakzeil. De gemiddelde prijsstijging voor een behandeling van de tandarts bedraagt 9,6 procent. Heel wat meer dus dan de inflatiecorrectie.

Tandartsen verrast
De NMT is verrast over de uitspraken van de NZa. De NZa spreekt volgens hen te vroeg, baseert zich op te weinig data en gebruikt de verkeerde criteria. "De gemiddelde kosten voor de patiënt is een veel betere prijsindicator", zegt NMT voorlichter Petra van Zuilen. "Als je een behandeling die nauwelijks voorkomt duurder maakt, heeft dat weinig effect op de gemiddelde kosten voor de patiënt. Op die gemiddelde kosten is nu nog veel te weinig zicht om er iets over te kunnen zeggen." Van Zuilen verwacht dat de stijging binnen de perken zal blijven, maar vindt dat er in ieder geval met een evaluatie gewacht moet worden tot het einde van het jaar.

Keuzevrijheid verkeerd geïnterpreteerd
Ook op het gebied van vrije keuze voor de consument is Van Zuilen van mening dat het project geslaagd is. Althans, in ieder geval niet mislukt. Ondanks het recente onderzoek van de Consumentenbond waarin zeven van de tien tandartsen een patiënt weigerde voor het plaatsen van een kroon. "Dat onderzoek vonden wij niet prettig. De Consumentenbond  richtte haar onderzoek op shoppers, ze vroegen een tandarts eenmalig iets te doen. Dat raden wij af. Het is niet vreemd dat die tandartsen dat geweigerd hebben. Het is in het belang van de patiënt om onder behandeling te blijven van één tandarts die op de hoogte is van de gezondheid van jouw mond." Volgens de NMT gaat keuzevrijheid om de keuze voor een tandarts die je eens per paar jaar maakt. Tarieven kunnen daarbij een rol spelen, maar ook openingstijden of garanties op hulpmiddelen.

Geen verzekering, maar abonnement?
Volwassenen hebben al enige tijd geen tandartsenzorg meer in het basispakket. Via een aanvullend pakket is dat bij te verzekeren. De tandartsen zelf opperen dat dit niet de juiste manier om de tandarts te financieren. Mondzorg is volgens hen voorspelbaar. Daarom sturen de tandartsen aan op een abonnementsvorm naar Brits model. Maandelijks wordt er een vast bedrag afgeschreven waarvoor je in ruil alle voorspelbare mondzorg krijgt. De kosten voor een valpartij waarbij je vier voortanden afbreekt zou je dan kunnen verzekeren in een soort van "ongevallenverzekering".

De tandartsen hebben de tarieven op laten lopen met 10%. Tegelijkertijd opteren deze tandartsen voor het britse abonnementstarief. Een alternatief betalingsmodel is het onderzoeken waard, waarbij dit abonnement met vast tarief op het oog wel heel erg veel lijkt op een verzekering. Belangrijk is dat het belang van de klant voorop staat. Een alternatief betalingsvoorstel, gepresenteerd door tandartsen die in nog geen halfjaar tijd de tarieven met 10% hebben laten oplopen, mag op z'n minst kritisch worden belicht.