Het lijkt er op dat de topman van de Rabobank bewuste uitspraken doet om de woningprijzen versneld te laten dalen. Als motivatie voor zijn bewering over een "nog steeds te dure woningmarkt" haalt Van Schijndel de prijsontwikkeling tussen 2000 en 2008 aan, een volstrekt willekeurige periode waarin de prijzen van koopwoningen vrij hard gestegen zijn. Op grond van die willekeurig genomen periode meent de Rabo-topman dat er nog zo'n tien procent van de prijzen afmoet.

Huizen juist ondergewaardeerd
Kijken we echter naar de prijsontwikkeling op de lange termijn (van 1947 tot 2012)  dan blijkt de gemiddelde huizenprijs, door de forse daling die sinds augustus 2008 heeft plaatsgevonden, per februari 2012 al ruim € 4.000,- onder het langjarig gemiddelde te liggen.

Volgens de meest recente cijfers van makelaarsvereniging NVM, die de transacties van bijna driekwart van de huizenmarkt realiseert, lag de gemiddelde woningprijs in het laatste kwartaal van 2011 op € 223.000,-. Het langjarig gemiddelde van woningprijzen,waarin zowel de woningmarktcrisis van 1978 tot 1983 als de huidige crisis is opgenomen, lag medio februari 2012 op € 227.000,-. Het verhaal van Van Schijndel waarin gewag wordt gemaakt van een tien procent te dure woningmarkt raakt daarmee kant noch wal.

Manoeuvre
Als Van Schijndel daarna zijn eigen berekening vervolgt met het statement "je kunt die tien procent daling maar snel gehad hebben", dan heeft het er alle schijn van dat banken bezig zijn de markt in een voor hen gewenste richting te manoeuvreren.

Rabo staat daar namelijk niet alleen in, want ook ING probeert de prijzen met verve naar beneden te praten. ING vergelijkt de woningmarkt met de periode 1978 tot 1983. Volgens ING zouden woningprijzen in die periode met 40 procent zijn gedaald. Ook dat percentage is onjuist. De daling tussen 1978 en 1983 bedroeg 26 procent (1978: f. 181.123  t.o.v. 1983: f. 134.109,-). Die 26 procent daling stond overigens tegenover een stijging van 141 procent die de woningmarkt tussen 1973 en 1978 maakte. In 1973 lag de gemiddelde huizenprijs namelijk op f. 75.146.

Gierende inflatie, hoge hypotheekrente
Een vergelijking met de periode 1978 tot 1983 gaat ook mank omdat Nederland in die periode te lijden had van een gierende inflatie met een jarenlange gemiddelde prijsstijging van consumptiegoederen van ruim 7 procent per jaar, als gevolg van de oliecrisis. Een verder gevolg hiervan was dat de hypotheekrente, die in de zeventiger jaren gemiddeld net boven de 7 procent zat, escaleerde naar percentages richting 12 procent in het begin van de jaren tachtig.

De opmerking uit de ING-hoek dat in die periode, in tegenstelling tot vandaag, de verkoopvolumes beter op peil bleven, is ook onjuist. Tussen 1979 en 1983 stortte het aantal verkopen juist in verband met die hoge hypotheekrente volstrekt in. Wat de ING bezielt om hier een andere voorstelling van zaken te geven, mag Joost weten. Feit is dat het er op lijkt dat banken de schuld van het inzakken van de woningmarkt niet op hun eigen bord willen hebben. Zij wijzen vooral naar anderen.

Verdere prijsdaling in 2012
Overigens is het best mogelijk dat de huizenprijzen in de loop van 2012 nog verder zullen dalen. Niet omdat deze tien procent te hoog zijn, maar omdat het normaal is dat na een periode van hausse op de woningmarkt een fikse correctie op prijsniveau plaatsvindt. Een gemiddelde prijslijn kan alleen 'gemiddeld' zijn als de prijzen ook regelmatig onder het langjarige gemiddelde terechtkomen.

Het lijkt er echter op dat vanaf medio 2012 een inhaalslag op de woningmarkt zal plaatsvinden. Dat heeft te maken met het stuwmeer aan kopers dat de afgelopen jaren noodgedwongen heeft moeten besluiten af te zien van woningaankoop. Een reële verwachting is dan ook dat de huizenprijzen dit jaar nog iets zullen zakken, maar vanaf dit jaar een aantal jaren stabiel zullen zijn. Alleen al daardoor zullen de gemiddelde huizenprijzen in 2015 circa  25.000,- onder het langjarig gemiddelde komen te liggen.

Te strenge hypotheekregels
Rabo-directeur Van Schijndel zegt niet te geloven dat de nieuwe strengere regels van toezichthouder AFM er debet aan zijn dat starters geen huis kunnen betalen. "Kunnen jonge mensen niet genoeg lenen of zijn huizen gewoon te duur?", vraagt Van Schijndel zich af. De suggestie van Van Schijndel dat de woningmarktcrisis nog steeds wordt veroorzaakt door te dure huizen, snijdt geen hout, zoals hierboven berekend.

Blijft slechts over dat het juist wel de strengere eisen voor hypotheekverstrekking zijn die de huizencrisis doet bestendigen. Banken zijn maar wat blij dat zij zich voor wat betreft hun strenge hypotheekbeleid achter de AFM kunnen verschuilen. Banken doen er volstrekt niets aan om tegen de AFM in het geweer te komen. De indruk word aangewakkerd dat banken met enig plezier 'misbruik maken' van sterk betwiste regelgeving om zo kunstmatig de prijzen op de woningmarkt verder te laten dalen, daarbij allerlei schade aan de economie voor lief nemend.