Griekenland exit?
Zelfs Neelie Kroes en Mark Rutte geven signalen af

Griekenland wankelt. Het Zuid-Europese land van 'big spenders', een niet te stoppen corruptie, een veel te groot en bijzonder lui overheidsapparaat en een bevolking dat de laatste jaren tot op de draad verwend is geraakt, staat op de rand van de afgrond. Met een regering die het woord 'bezuiniging' slechts in de mond neemt om de vele Europese geldverstrekkers te paaien, maar niet weet hoe deze in te voeren, gaat het de verkeerde kant op. Met een volk dat anarchistisch reageert en dat al bij het ter sprake brengen van mogelijke bezuinigingen voor de zoveelste keer het werk neerlegt, is het slecht overeenkomsten sluiten. Griekenland lijkt exit.
De Franse president Sarkozy reageerde de afgelopen week
geïrriteerd op het feit dat Griekenland bezuinigingen maar steeds
uitstelt. Europa wil Griekenland er graag bij houden, maar is niet
van plan om jaarlijks miljarden euro's te gieten in een
onverzadigbaar Zuid-Europees gat. De toon wordt scherper. Ook
Angela Merkel wordt steeds chagrijniger. Het Duitse volk heeft
terecht schoon genoeg van de bijna ongelimiteerde schenkingen die
het maar moet blijven doen aan een land waarvan de "dankbare'
bevolking hen desondanks blijvend uitmaakt voor
nazi's.
Europese burgers betalen Griekse corruptie
De afgelopen weken moesten de banken door de mangel. Onder zware
druk van de politiek beloofden de meeste Europese banken vorige
week dat zij bereid waren om maar liefst zeventig procent van de
leningen die zij aan Griekenland hebben geleverd, af te boeken als
oninbaar. Dat betekent dat er veel spaargeld dat particulieren in
goed vertrouwen bij deze banken hebben ondergebracht, zomaar
verloren gaat.
Diezelfde particulieren zullen nu dubbel op de blaren moeten
zitten, omdat banken het aan Griekenland verloren geld weer zullen
moeten terugverdienen. Burgers merken dat aan de rente en kosten
die banken in rekening zullen gaan brengen. De rente op spaargeld
blijft achter. De winstmarges op hypotheekrente liggen viermaal zo
hoog als in 2005. Kortom, de Europese burger betaalt de Griekse
rekening. Dubbel zelfs, want ook via hogere belastingen, minder
subsidies en bezuinigingen in de zorg en op cultuur wordt geld bij
de burger weggesluisd.
Wal keert het schip
Een muitend schip kan nog zo hard op de wal beuken, uiteindelijk
zal zelfs een gebutste wal het schip keren. Het geduld van Europese
politici lijkt opgebruikt. Zelfs fervente voorstanders als minister
De Jager en Mark Rutte nemen gas terug. Het lijkt er zelfs op dat
Europa, terwijl het de laatste pijlen op Griekenland afschiet,
voorzichtig aan een terugtrekkende beweging bezig is.
De opmerking van Eurocommissaris Neelie Kroes waarin zij hardop
suggereert dat "een vertrek uit de Europese Unie door Griekenland"
Europa amper schade op zal leveren, wordt als één van de eerste
schoten voor de boeg van het Griekse schip beschouwd. Het feit dat
premier Rutte, partijgenoot van Kroes, direct de lading die de
opmerking van Kroes heeft, dekt, kan worden gezien als een teken
aan de 'wand van ommekeer'.
"Griekenland gaat failliet"
Niet alleen de PVV's van Europa maar ook de gewone burger is het
beu. Het vooruitzicht om een onoverzichtelijk aantal jaren een deel
van de particuliere portemonnee aan zuidelijke financiële
uitspattingen bloot te moeten stellen en daarvoor als dank de hoon
van de betreffende bevolking over je heen te krijgen, is veel
burgers in het verkeerde keelgat geschoten. Een bliksemenquête
onder bijna 500 lezers van Wegwijs, die voor het grootste deel uit
hbo'ers en academici bestaan, leert dat bijna zeventig procent van
deze groep er vanuit gaat dat Griekenland definitief failliet gaat.
Slechts iets minder dan een kwart denkt dat er toch nog een
acceptabele oplossing komt.
De Europese bevolking heeft er duidelijk genoeg van. Verlies van
tientallen miljarden via particuliere banken en honderden
miljarden, zo niet meer, via onze regeringen en dus onze
belastingen, zonder enig uitzicht op een tevreden Griekse
bevolking, is teveel van het 'kwade'. Inmiddels wordt druk
becijferd wat in de praktijk erger zal zijn, het afschrijven van
70% van de leningen met het risico om later nog eens te moeten
bijpassen, of het afschrijven van 100% van de leningen en het
uitsnijden van een rotte plek in de Europese appel.
Natuurlijk is Griekenland niet alleen een land van dieven
en oplichters. Het Griekse volk is in merendeel een plezierig warm
volk waarvan de meerderheid van de mensen een berg sympathie
uitstralen. Hoe aardig ook, het kan niet zo zijn dat alleen de rest
van Europa deze Griekse welvaart financiert. De signalen van Kroes
en Rutte, Merkel en Sarkozy, zijn voor een deel ook signalen aan
Portugal dat het niet dezelfde richting op zal moeten gaan.
Griekenland zal terug moeten naar haar eigen 'roots'.