Nederlander baalt van negativisme
De achterkant van het nieuws

Een steeds groter aantal Nederlanders baalt van de negatieve vorm waarin de laatste tijd de berichtgeving van media is gegoten. Volgens sommigen lijkt het er zelfs op alsof kranten, tijdschriften, radio en tv elkaar willen overtreffen in negativisme. Negatieve berichtgeving choqueert en trekt daarom lezers, luisteraars en kijkers. Velen spreken van het creëren van een angstcultuur waardoor sombere berichtgeving gaat fungeren als een "selffulfilling prophecy". Als gevolg van deze "angstwekkende berichtgeving" zou de consument de hand op de knip houden, waardoor de Nederlandse economie in een recessie terecht komt.
Vooral de Telegraaf en AD wordt verweten veelal negatief getinte
sensationele berichtgeving te publiceren. Ook Volkskrant en "linkse
media" krijgen vaak een veeg uit de pan op dit gebied, hoewel deze
instellingen weer eerder als treurig dan als negatief worden
gekwalificeerd. Ook Wegwijs krijgt de laatste tijd verzoeken van
lezers om eens te bezien of het nieuws niet op een wat
aantrekkelijker wijze kan worden gepresenteerd. Of lezers wel of
geen gelijk hebben met hun commentaar is daarbij minder relevant.
Wat wel relevant is, is dat de gemiddelde Nederlandse burger het
meer dan zat schijnt te zijn om op de hoogte te worden gesteld van
sombere tijdingen.
Achterkant van het nieuws
Is het nieuws inderdaad hoofdzakelijk somber en hebben
Nederlanders gelijk met het verwijt dat media een voorkeur hebben
voor negatief nieuws? Het lijkt er wel op. Al zo'n dertig jaar
geleden scoorde het puberkoor "Kinderen voor kinderen" een tophit
met het lied "Als ik de baas zou zijn van het journaal, dan werd
het nieuws een heel stuk positiever!". Het negativisme onder
journalisten is dus al vele tientallen jaren gemeengoed.
Journalisten trachten deze teneur echter steeds weer goed te praten
door de mensheid ervan te overtuigen dat de realiteit nu eenmaal
negatief is. Dat is echter niet helemaal waar. Aan veel negatieve
verhalen van de laatste tijd zit namelijk een soms zeer positieve
achterkant, of voorkant voor wie dit positiever vindt.
Angstcultuur in plaats van hoop
Dat negatief nieuws ook positief nieuws is, is vaak eenvoudig te
bewijzen. "De woningprijzen zijn in drie jaar tijd met € 32.000,-
gedaald". Dat is onrustbarend nieuws. "Huizen thans tienduizenden
euro's goedkoper", is een andere insteek van hetzelfde nieuws. Het
maakt een stuk vrolijker.
"Winstmarge banken op hypotheken steeds groter!" Maar,
tegelijk zou over dezelfde hypotheekrente kunnen worden
gepubliceerd: "Hypotheekrente op laagste niveau sinds 2006!".
Beide verhalen hadden op exact dezelfde datum als kop op de
voorpagina kunnen staan.
"Hoge zorgpremie steeds zorgwekkender" publiceerde een krant nog
maar kort geleden toen de nieuwe zorgpremies voor 2012 bekend
werden. Edoch, op dezelfde dag verscheen elders een klein berichtje
"Laagste premieverhoging sinds invoering basisverzekering".
Journalisten lijken het dus in groten getale prachtig te vinden om
van ogenschijnlijke tegenvallers te spreken en daarbij een
angstcultuur te creëren in plaats van een sfeer te creëren van hoop
en meevallers.
Hoop in plaats van angst
Op dezelfde dag in 2011 dat voor het eerst na vele maanden van
lage hypotheekrente de hypotheekrente steeg, stond dit direct in
alle kranten. Dat in oktober van het afgelopen jaar de op één na
laagste rentestand in 471 jaar werd bereikt, kwam niet in het
nieuws. Dat op dezelfde dag de rente op spaarrekeningen het hoogste
niveau sinds 2008 bereikte, haalde ook de landelijke media niet.
Leuk ook was het te kleine berichtje dat Nederland in 15 jaar tijd
was opgeklommen van het op vijf na, naar het op één na rijkste land
van Europa. Wellicht nog aardiger was dat degelijk internationaal
onderzoek in de tien welvarendste landen ter wereld had uitgewezen
dat Nederland veruit het beste zorgstelsel ter wereld heeft. Het
bericht bleek niet belangrijk genoeg voor de landelijke
media.
Links prijst rechts en andersom
Leuk is ook dat veel rechtse mensen in Nederland er achteraf
uiting aan gaven dat de linkse Wouter Bos in 2008 op een
uitstekende en zeer intelligente wijze de bankencrisis in Nederland
had bezworen. Leuk is ook dat Job Cohen als leider van de PvdA uit
zijn mond laat vallen dat Rutte het in 2011 zo slecht nog niet
heeft gedaan. Zodra politici in staat zijn om hun politieke
tegenstanders ook oprecht te complimenteren voor goede daden zijn
wij terug op de weg van hoop en positivisme. Daarbij hoeven onze
Tweede Kamerleden niet te degraderen tot doetjes of softies. Een
beetje vuur mag best, maar Nederlanders willen stoppen met
negativisme.
Nederland is een mooi land, met fantastische
mogelijkheden. De Nederlandse burgers hebben gezamenlijk 140
miljard euro meer op de bank staan dan in 2008. Toen stond er € 190
miljard en in 2012 zelfs € 330 miljard. Wij hebben de centen dus
wel. Als de Nederlandse burger daarvan slechts de helft weer zou
gaan besteden, zou de recessie binnen een jaar omgebogen zijn naar
een hoogconjunctuur. In België is de huizenprijs vorige maand
gestegen tot recordhoogte. In Nederland zijn de huizen vergeleken
met vier jaar terug spotgoedkoop. Geen volledige hypotheek?
Met slechts een paar duizend euro aan eigen geld, of geleend geld
binnen de familie, ben je juist nu in staat zo'n spotgoedkoop huis
te kopen. Positiever kunnen wij het haast niet maken.