Hoe herken je een frauduleus fonds?
“Tien procent rendement + een laag risico!”
Tien procent rendement en nauwelijks het risico lopen dat de investering in waarde afneemt. Een aanlokkelijk voorstel dat te mooi lijkt om waar te zijn. Eens in de zoveel tijd is er weer een partij die prachtige resultaten in het vooruitzicht stelt. Overtuigende tv-reclames en prachtig vormgegeven brochures zetten de boodschap kracht bij. Het succes straalt eraf en de fondsen lijken uitermate goed te presteren. Zelfs de risico's lijken afgedekt. Totdat de ballon plotseling knapt en duidelijk wordt dat de inleg van deelnemers alleen maar is gebruikt om het riante leven van de 'fondsbeheerders' te bekostigen. Zo voorkomt u persoonlijk financieel leed.
Er zijn voorbeelden te over. Op vastgoedgebied ligt de ondergang van Palm Invest nog vers in het geheugen. Het fonds financierde naar eigen zeggen appartementen en villa's op de Palmeilanden in Dubai. Later bleek dat van de 30 miljoen euro aan inleg slechts vier miljoen daadwerkelijk was belegd in vastgoed. De directie van het fonds drukte ten minste 20 miljoen achterover. Royal Dubai Investments en Golden Sun Resorts gingen op eenzelfde manier te werk.
Ponzi-fraude
De laatste fraudezaak is zeer recent. Investeerders in Quality Invest gingen voor miljoenen het schip in. Bij aanvang leek er niets mis. Investeerders ontvingen periodiek de beloofde rente. Deze rente-uitkering was echter geen gevolg van succesvolle investeringen maar werd bekostigd met de inleg van andere deelnemers. Deze vorm van fraude is vernoemd naar Charles Ponzi, een Amerikaanse/Italiaanse oplichter die de truc begin 20e eeuw introduceerde. Het systeem werkt zolang er voldoende inleg bijkomt om aan de lopende betalingsverplichtingen te voldoen. Wanneer te veel mensen hun inleg terug willen, stort het systeem als een kaartenhuis in elkaar.
Deelname vanaf € 50.000
Bij het in zee gaan met een fonds is het van belang vooraf te controleren of er sprake is van toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Dit toezicht geldt bij fondsen die in Nederland beleggingen aanbieden tot € 50.000. Een overeenkomst tussen malafide fondsen is dat deelname pas mogelijk is vanaf deze € 50.000. Hierdoor staat een fonds niet onder het directe toezicht van de AFM. Een nadeel omdat juist de AFM in staat is om bijtijds gaten in de begroting van een fonds te ontdekken. Ook controleert de toezichthouder op welke manier geld beheerd wordt. Palm Invest en Quality Invest beweerden bijvoorbeeld dat het beheer van de inleg in een aparte stichting was ondergebracht. Normaalgesproken is dit positief. Bij een faillissement van de onderneming die de beleggingen doet, blijft het geld van beleggers veilig achter in de stichting. Helaas was er ook in dit geval een misplaatste voorstelling van zekerheid. Het kapitaal was weliswaar in de stichting ondergebracht maar de fondsoprichters plunderden net zo hard die kas.
Tien procent niet mogelijk zonder risico
Een rendement van tien procent per jaar is op zich mogelijk. Het is echter onmogelijk om een dergelijk rendement te maken met een minimum aan risico's. Er bestaat geen investeringsfonds die dit, ondanks eigen bewering, waar kan maken. Als dit wel zo zou zijn, zette immers niemand zijn geld meer op een spaarrekening of in aandelen waaraan in barre tijden als nu weinig te verdienen is.
Voordat geïnvesteerd wordt in een investeringsfonds met een klinkende naam en een prachtige tv-commercial, dient u dan ook minimaal te controleren of het fonds een AFM-vergunning heeft. Is dit niet het geval, dan gaat het licht op oranje. Gebruikt het fonds bovendien termen als een toprendement, garantie-uitkering en minimaal risico, dan springen de seinen op rood en lijkt de 'weinig lucratieve' spaarrekening toch nog het beste alternatief.
