Duitsland, Frankrijk, Spanje en België gaan  de bankentaks sowieso invoeren. De overige landen zijn alleen voorstander wanneer de belasting ook buiten de Eurozone geldt.

EU bepaalt, de klant betaalt 
Het is vanuit politici een logische gedachte om de banken op te zadelen met een extra belasting. Waren het immers niet de banken die nog niet zo lang geleden zelf met belastinggeld overeind gehouden werden? Tijd om ze de rekening te presenteren! Deze houding is echter te kort door de bocht. Banken hebben de leningen uit de staatskas, op een enkele uitzondering na, weer terugbetaald, inclusief een mooi bedrag aan rente. Winst dus voor de Nederlandse staat en geen reden om de banken nog eens extra te 'straffen' voor hun eerdere gedrag.

Bovendien hebben banken te maken met steeds strengere kapitaaleisen die voorschrijven welke bedrag een bank als financiële buffer moet aanhouden. In een normale situatie zijn banken al niet snel geneigd de extra kosten voor eigen rekening te nemen. Maar door de strengere eisen wordt de kans alleen maar groter dat het uiteindelijk de klant is, die de rekening betaalt. De bank rekent dus de extra belasting gewoon door in de kosten van haar beleggings-, spaar- of bankproducten. 

Klein maar fijn
Het ontstaan van de crisis is mede veroorzaakt door ingewikkelde financiële producten uit de koker van banken die met name groei en winstmaximalisatie nastreefden. Echter, daaraan wordt al wat gedaan. Zo is ING in Nederland gestart met de verkoop van diverse bedrijfsonderdelen. ING werd hiertoe min of meer gedwongen door de Europese Commissie. Met het beperken van de omvang wordt ook het risico kleiner, zo is de opinie.

Indammen computergestuurde beleggingen
De bankentaks kan ook de zogenaamde hoogfrequente computergestuurde beleggingen indammen. Dit is een beleggingsmethode waarbij computermodellen de handel overnemen van de mens. Een aandeel wordt bijvoorbeeld gekocht waneer het wiskundige model daar aanleiding toe ziet, om vervolgens een paar milliseconden later direct weer te verkopen. Als het goed is tegen een hogere prijs. Ook grote banken als ABN Amro en ING hebben afdelingen die op een dergelijke manier beleggen. Karakteristiek voor het beleggen met wiskundige modellen is dat er duizenden tot honderdduizenden transacties per dag plaatsvinden. Een extra belasting per transacties heeft hierbij dus grote gevolgen.

Belasting uit bankentaks valt lager uit
De bankentaks brengt aldus beleidsbepalers circa 57 miljard euro op. Wegwijs sprak met financiële partijen die dergelijke uitspraken met een korreltje zout nemen. De inkomsten zijn nauwelijks te voorspellen en vallen naar verwachting  veel lager uit dan verwacht. Zeker wanneer de belasting alleen in de EU wordt ingevoerd. Banken die er te veel nadeel van ondervinden, zullen al snel besluiten bepaalde activiteiten ergens buiten de EU onder te brengen. Een Amerikaanse inschrijving, of desnoods een hoofdkantoor op een schimmig Kaaimaneiland, biedt uitkomst.

De politiek brengt de extra belasting voor banken als een soort consumenten-tegemoetkoming voor het falende beleid van de financiële sector. Helaas pakt deze belasting alleen voordelig uit voor de schatkist zelf. De bank zal de extra kosten gewoon doorberekenen aan de klant. Sommige specialistische beleggingspartijen zullen bovendien de  koffers pakken naar fiscaal vriendelijkere oorden, om zo hun voortbestaan niet in gevaar te brengen.