Nieuw garantiestelsel ongunstig voor spaarder?
Nieuwe spaarpot moet altijd vol blijven
Wanneer een in Nederland geregistreerde spaarbank omvalt, ontvangt u vanuit het depositogarantiestelsel gegarandeerd € 100.000 van uw spaargeld terug. Dit geld komt uit een pot die de overgebleven banken na het faillissement gezamenlijk vullen. Aan deze gang van zaken komt echter een eind. Banken moeten medio 2012 al vooraf hun bijdrage in deze pot storten. Dit betekent dat banken hiervoor extra kosten gaan maken. Maar hoe worden deze extra kosten gefinancierd? Kan de spaarder de dupe worden van deze herziene veiligheidsmaatregel?
Het huidige garantiestelsel is aan vervanging toe. Voor spaarders zelf functioneert het nog prima. Banken vonden echter dat het systeem tijdens de crisis mankementen vertoonde. Iedere bank betaalt nu een bijdrage wanneer een collegabank failliet gaat. Het aandeel van een bank op de spaarmarkt bepaalt de hoogte van deze bijdrage. Het risico dat een bank zelf neemt, speelt in de huidige situatie niet mee. Onterecht, zo stellen met name de grotere banken.
Risicobanken moeten meer betalen
Een bank die investeert in risicovolle beleggingen krijgt nu nog dezelfde behandeling als een bank die de voorzichtigheid zelve is. Dit tot onvrede van de voorzichtige spaarbanken. Zij willen niet de dupe worden wanneer een andere bank besluit meer risico te nemen. Zeker omdat ze vaak niet in staat zijn om dezelfde hoge rentes te bieden.
Bijvoorbeeld de spaarrente bij ING en Rabobank ligt beduidend lager dan bij de prijsvechters als Credit Europe of Yap Kredi Bank. De prijsvechters investeren het spaargeld veelal in zaken die een bovengemiddeld rendement op kunnen leveren. Hierdoor is ook het bieden van een hogere spaarrente mogelijk. Echter, het risico van deze investeringen is ook bovengemiddeld. Zo kan beleggen in bijvoorbeeld Spaans vastgoed een hoog rendement opleveren. De kans dat er problemen ontstaan met deze belegging is tegelijkertijd relatief groot.
Vanaf medio 2012 moeten banken jaarlijks in principe 0,10% van hun totale spaartegoed storten in een fonds. Binnen tien jaar is daarmee één procent van het totale lopende spaartegoed als buffer opgebouwd. De banken krijgen ook een risicoprofiel. Dit profiel kan bepalen of ze meer moeten bijdragen dan de jaarlijkse verplichte 0,10 procent.
Effect op spaarrente
Spaarbanken zullen extra kostenposten ongetwijfeld doorrekenen naar hun klanten. Toch is het niet de verwachting dat de nieuwe opzet een forse daling van de spaarrente tot gevolg heeft. Het risicoprofiel wordt bepaald door diverse factoren, waaronder de schulden die de bank heeft ten opzichte van de bezittingen en het risico van de investeringen die de bank met het spaargeld doet. De meest risicovolle bank betaalt maximaal nog eens 0,10 procent bovenop de basis.
De kredietcrisis heeft het begrip risico een nieuwe lading gegeven. Het depositogarantiestelsel was voor de crisis meer een papieren vangnet. Nu duidelijk is dat een faillissement van een bank realiteit kan worden, zijn er nieuwe spelregels bedacht. De spaarder merkt hier mogelijk iets van maar de schade zal waarschijnlijk beperkt blijven.
