Zelfs na een bijna levenslange ervaring in de financiële sector is onze vaderlandse bankdirecteur niet op enige mate van realiteitszin te betrappen. Net nu heel Nederland, het land met de mooiste pensioenfondsen, met frisse tegenzin een aanzienlijke verslechtering van het pensioen moet verkroppen, meent Nout Wellink, nu hij zelf de pensioengerechtigde leeftijd al heeft bereikt, dat zelfs pensioenfondsen maar moeten meebetalen aan het geklooi in de zuidelijke Europese landen. Meebetalen dus aan landen waar ambtenaren al vanaf de 50-jarige leeftijd mogen genieten van een staatspensioen.

Pensioen in Griekse schulden
Wie denkt Wellink wel dat hij is? Je zult als werknemer maar verplicht worden om tientallen jaren een fors deel van je salaris te moeten betalen aan pensioenpremie, dat verplicht wordt verzameld door een pensioenfonds, en dat de door jou opgespaarde pensioencenten doodleuk belegt in leningen aan de Griekse Staat. Sommige pensioenfondsen zijn al zo stom geweest om dit vrijwillig te doen. Nu komt de president van DNB ons ook nog vertellen dat pensioenfondsen hier eigenlijk toe zouden moeten worden verplicht. En elk Nederlands pensioenfonds staat ook nog eens onder verplicht wettelijk toezicht van diezelfde DNB. Een veilig gevoel.

Kritiek
Wellink geeft ook forse kritiek op de Europese Unie die te laat zou hebben ingegrepen waardoor de schuldenlast in bepaalde Europese landen ongebreideld kon uitdijen. Hij vindt dat de EU-politiek al jaren faalt op dit terrein. Hij verwijt hen vooral laksheid, veel te laat reageren en telkens weer veel te weinig doen.

Is dit dezelfde man die al heel lang in de gaten had dat IJslandse banken in Nederland op een gevaarlijke wijze bezig waren zonder in te grijpen, of de particuliere spaarder hier tijdig voor te waarschuwen? Is dit dezelfde man die met zijn neus bovenop de discutabele gang van zaken van de DSB heeft gestaan, monsterachtige provisies heeft getolereerd en die later doelbewust de DSB failliet liet gaan, vele spaarders en hypotheekklanten in radeloosheid achterlatend?

"Bord voor kop"
Hoe durf je, terwijl je behept bent met zo'n geschiedenis, een geschiedenis die aanleiding is geweest voor beëindiging van je ambtstermijn, anderen de maat te nemen op een terrein waarop je zelf zo opzichtelijk gefaald hebt? Als iemand in financieel Nederland duidelijk maakt hoe het eruit ziet als iemand een "bord voor zijn kop" heeft dan is het Wellink wel.

Onheilsprofeet
Weinigen zullen rauwig zijn om het vertrek van Wellink. Al niet in de laatste plaats omdat Nederland in Wellink een onheilsprofeet verliest die zijn weerga niet kent. Volgens Wellink zal een goede economie in Nederland de komende zes tot acht jaar niet terugkeren. Hij wijt dat aan opkomende economieën als China en India die de Europese kunstjes driftig aan het kopiëren zijn en die de producten kunnen laten maken door veel goedkopere arbeidskrachten. Volgens Wellink zal Europa daardoor steeds sneller en vaker te maken krijgen met recessies. Arbeidskrachten in Europa zullen hierdoor steeds vaker hun baan verliezen en dus steeds vaker van werkgever moeten wisselen.

Waar een klein land groot in kan zijn
Wellink, die graag nog zeven jaar aan zijn loopbaan als bankpresident had willen toevoegen maar daarvoor van dit kabinet de kans niet krijgt, vergeet gemakshalve dat Nederland in alle eeuwen te maken heeft gehad met concurrentie en juist daardoor een optimaal flexibele economie heeft ontwikkeld. Juist vanwege die concurrentie moesten elke keer weer nieuwe wegen worden bewandeld, moesten nieuwe producten worden uitgevonden en werden nieuwe ideeën ontwikkeld. Ons land slaagde daar elke keer weer wonderwel in. Nederland is een ondernemend land, een land dat vaak jaren vooruit denkt, een land dat daardoor telkens weer uit het niets nieuwe werkgelegenheid creëert.

Wellink geeft als leider van DNB aan dat hij er een hekel aan heeft dat directeuren van bedrijven tegelijk grootaandeelhouder kunnen zijn. Wellink geeft daarin blijk een zeer conservatieve instelling te hebben. Nederland bestaat namelijk niet alleen uit grote ondernemingen, maar juist voor het grootste deel uit kleine ondernemingen. Ondernemingen die vaak zijn begonnen met een zelfstandige, met nieuwe ideeën. Zelfstandigen die erin slagen om met die ideeën een positie in de samenleving te verwerven, ondernemingen uitbouwen, zeer veel werkgelegenheid creëren en dan automatisch directeur en grootaandeelhouder zijn. Het zijn deze pioniers die ons land telkens weer op de kaart zetten. Iemand die dit niet ziet, snapt weinig van de wijze waarop de economie werkt. Hij ziet slechts de onheilen. Volgens krantenberichten staan de verhuisdozen al klaar op het kantoor van de baas van De Nederlandsche Bank. Het is te hopen dat de verhuizer snel komt.